"Cydr z Rosie" to pierwsza część autobiograficznej trylogii autorstwa Laurie Lee. Po raz pierwszy książka ta została wydana w Wielkiej Brytanii w 1959 roku. Na amerykańskim rynku pojawiła się rok później pod zmienionym tytułem: "Schyłek dnia: Chłopięce lata za zachodzie Anglii". Na całym świecie rozeszła się w ponad 6 milionach egzemplarzy. Trzykrotnie została ekranizowana. Niedawno ukazało się jej wznowienie w Polsce.

Autor snuje swoją opowieść odtwarzając z pamięci (po wielu dziesięcioleciach) wydarzenia najwcześniejszego dzieciństwa z godną podziwu starannością, poetycką wyobraźnią i nutą nostalgii za czasami, do których już nie ma powrotu. Laurie podzielił swoje wspomnienia na tematyczne rozdziały, w których nie trzymając się w ogóle chronologii opisuje wydarzenia od przybycia swojej rodziny na wzgórza Cotswolds, tuż przez końcem I wojny światowej, aż do pierwszych nieśmiałych doświadczeń inicjacyjnych w wieku 11 lub 12 lat.

Mały Lollo wychowywał się w wyjątkowo licznej rodzinie, pośród otaczających go starszych sióstr, opiekuńczej choć nieco roztargnionej matki i dwojki braci, ale nigdy nie doświadczył męskiego autorytetu, bo wychowywał się bez ojca. Był dla samego siebie środkiem świata, ale też powoli jako przyszły poeta inkorporował w sobie zasłyszane historie o mieszkańcach wsi tj. historię życia wiecznie skłóconych starszych dam zamieszkujących jedno domostwo, wciągającej i żarliwej wiejskiej religijności, dorocznych wyjazdów kościelnej scholi, kolędowania od domu do domu w tęgim mrozie. Jego twórcza dziecięca wyobraźnia pełna była niesamowitych wspomnień o czterej wujach - żołnierzach, potwornym koźle i nocnych zabójcach napadających przyjezdnych przy karczmie, które były podsycane licznymi dziecięcymi strachami i nękających małego chłopca chorobami, w których majacząc tygodniami leżał nieprzytomny.

"Cydr z Rosie" to książka wehikuł-czasu, nostalgiczny powrót do lat chłopięcych