![]() Colin Thiele urodził się 16 listopada 1920 roku w Eudunda w Australii. Wywodził się ze społeczności dawnych osadników niemieckich, pochodzących głównie z Prus i Śląska, wyznających luteranizm, którzy począwszy od lat 40-tych XIX wieku osiedlali się w dolinie Barossa, w okolicach Adelaide, obecnej stolicy Australii Południowej. Odmiana języka niemieckiego, jakim się posługiwał w dzieciństwie, była w latach jego młodości rugowana z codziennego użytku. Władze wprowadzały język angielski jako jedyny obowiązujący, a dawne niemieckie nazwy miejscowości były usuwane, podobnie jak luterańskie szkoły i kościoły. Colin spędził dzieciństwo na jednej z ubogich farm, której czasy świetności sięgające zapewne dziewiętnastowiecznej gorączki złota dawno przeminęły, a to co pozostało, to majestatyczne krajobrazy pustyni, gór i morza. W swojej twórczości dla dzieci i młodzieży autor często powraca do tych surowych, a jednocześnie urzekających okoliczności przyrody. Skromny, niczym niezakłócony świat dziewiczej natury, w którym to co się naprawdę liczy to strawa, okrycie i dach nad głową. Jako chłopiec na pewno zetknął się z rdzenna aborygeńską ludnością, ponieważ tajemnicze zwyczaje i obrzędy pojawiają się na wielu kartach jego książki. W wieku 20 lat Colin Thiele zaciągnął się do australijskiego wojska, a tuż po odbyciu służby rozpoczął pracę się jako nauczyciel. Jego pierwsze literackie wprawki to pomoce nauczycielskie do geografii, które napisał z powodów braku lepszych. Na jego spuściznę składa się ponad 100 książek i opowiadań, których akcja ma miejsce w jego rodzinnych okolicach - Eudundzie, dolinie Barossy i parku narodowym Coorong. Najbardziej znane opowiadanie Colina to "Chłopiec z Burzy", ale w prezentowanym po raz pierwszy po polsku zbiorze możemy znaleźć opowiadania różnorodne stylistycznie, z których część to malutkie dramaty. Autor posługując się krótkimi, precyzyjnymi zdaniami, w których można wyczuć geograficzny sznyt, kreśli bogate topograficznie krainy w których umieszcza swoich bohaterów. Bez cienia dydaktyzmu konfrontuje marzenia swoich bohaterów z nieubłaganymi prawami fizyki, z prawdą że jak coś może się popsuć, to prędzej czy później się zepsuje, jak coś jest potencjalnie skończone, to niechybnie się skończy. Z drugiej strony wiele z opowiadań to prawdziwe humoreski, misterne konstrukcje, zbiegi przypadków, wielkie nieoczekiwane wpadki. Wyborna i pobudzająca lektura, w która całkowicie pochłania czytelnika i jedyne do czego można się przyczepić, że za szybko się kończy. Wiek bohaterów: od 4 do 15 lat Wybrany fragment: "Świat dokoła powoli wypełniał się tą dziwną poświatą, która dzieli ciemność od świtu. Księżyc przygasał, lecz na dachach i górskich grzbietach wciąż lśniła srebrna niczym rosa poświata. Widać było wyraźnie drzewa rosnące wzdłuż strumienia Munlacowie – krętą linię czarnych grzybów wyrastających z mroku. Jakieś dwa kilometry za nimi wznosiły się szczyty Gór Stołowych, pasma wzgórz o płaskich wierzchołkach, które przecinały nieregularną linią jaśniejące powoli niebo. Właściwie były to ostatnie pozostałości olbrzymiej równiny, która niegdyś pokrywała cały obszar Australii Centralnej, później jednak pękła i za sprawą erozji zmieniła się na przestrzeni tysięcy lat w te kamienne monumenty przypominające piramidy o płaskich jak stoły szczytach. Paul wiedział, że za pasmem gór znajdują się dwie piaszczyste wydmy, nazywane przez ludzi z farmy Dużym Grzbietem i Małym Grzbietem, potem wyschnięte koryto kolejnego strumienia, Washaway, a w końcu ogromna, bezkresna połać równiny Gidgicowie. Studnia Gidgee znajdowała się właśnie na skraju tej równiny, niecałe sto metrów od strumienia. Wózek toczył się powoli do przodu, a Paul machał beztrosko nogami. Dystans dzielący gospodarstwo od studni wynosił osiem kilometrów, może trochę mniej, chłopiec wiedział więc, że może dojechać na miejsce przed szóstą rano." Ekranizacje: Chłopiec z burzy (Storm Boy) 1976 reż. Henri Safran, w roli chłopca Greg Rowe: ![]() Chłopiec z burzy (Storm Boy) 2019 reż. Shawn Seet, w roli chłopca Finn Little: ![]() C. Thiele Chłopiec z burzy i inne opowiadania, tł. Danuta Górska, Janusz Ochab, Robert Waliś, Albatros, Warszawa, 2019 |