![]() Czingiz Ajtmatow w swoich powieściach opisuje ubogich ludzi rozdartych z jednej strony między dawnymi legendami i podaniami, a z drugiej ekspansją techniki i ideologią komunizmu. Te wewnętrzne konflikty często prowadzą do tragicznych sytuacji. Książka "Biały statek" jest klasyką literatury radzieckiej. Na szczęście mało jest w niej przekonywania o dobrodziejstwach komunizmu, a więcej poezji i skomplikowanych ludzkich losów. Portret chłopca jest bardzo prosty. Siedmiolatek jest opisywany jako chłopczyk z okrągłą głową na długiej szyjce i dużymi uszami. Wzruszająco opowiedziano o jego marzeniu o spotkaniu nigdy niewidzianego ojca. Wieź z dziadkiem także jest bardzo piękna. Wiek bohaterów: chłopiec - 7 lat C. Ajtmatow Żegnaj Gulsary! Biały statek tł. Marta Okołów-Podhorska, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1977 Wybrany fragment: - A ty co tu robisz, kłapouchu? - zapytał. Chłopiec miał odstające uszy, cienką szyję i dużą okrągłą głowę. - Chcesz coś kupić? To się pośpiesz, bo zamykam. Masz pieniądze? Pytał tak sobie, od niechcenia, ale chłopiec odpowiedział poważnie: - Nie, nie mam pieniędzy - i pokręcił głową. - A ja myślę, że masz - z udanym niedowierzaniem ciągnął sprzedawca. - Przecież wy tu wszyscy jesteście bogaci, tylko udajecie biednych... Co tam masz w kieszeni, może pieniądze? - Nie... - i tym razem szczerze, z powagą odpowiedział chłopak i wywrócił podartą kieszeń. (Druga była zaszyta na głucho.) - To widać rozsypały ci się. Poszukaj tam, gdzie biegałeś. Znajdą się. Umilkli. - A czyj ty jesteś? - znów zapytał. - Może starego Momuna? Chłopiec skinął twierdząco. - Wnuk? - Tak - znowu kiwnął głową. - A gdzie matka? Chłopiec milczał. Nie chciał o tym mówić. - Nie daje znaku życia ta twoja matka? Nawet nic nie wiesz? - Nie wiem. - A ojciec? Też nie wiesz? Chłopiec milczał. - Jakże to, przyjacielu, nic nie wiesz. No dobrze, niech i tak będzie. Masz - wyjął garść cukierków. - I trzymaj się. Chłopiec stał zawstydzony. - Bierz, bierz. Nie marudź. Muszę już jechać. (str. 164 - 165) Oryginalny tytuł: Чингиз Айтматов - Белый пароход ![]() Ekranizacja: Белый пароход (Belyy parokhod) (1975) reż. Болотбек Шамшиев (Bolotbek Shamshiyev), w roli chłopca około siedmioletni Нургазы Сыдыгалиев (Nurgazy Sydygaliyev) ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() (zdjęcia pochodzą z kopii avi zgranej z telewizji i udostępnionej w internecie, brak polskiej wersji językowej) Słowa kluczowe: opis, charakterystyka, recenzja, streszczenie |