Wiek bohaterów: Marcel Pagnol - od 6 lat młodszy brat Marcela - Paul Pagnol - od 3 lat Wybrany fragment: Czwartek był dniem wielkiego mycia, a mama podchodziła do tych rzeczy bardzo poważnie. Ubrałem się od stóp do głów, a następnie udawałem, że się myję pod strumieniem wody. To oznacza, że na dwadzieścia lat przed pierwszym akustykiem radiowym skomponowałem symfonię hałasów, które mogły sugerować ablucje. Najpierw odkręciłem kran nad umywalką i zręcznie ustawiłem go w takiej pozycji, aby rury zaczęły huczeć. W ten sposób powiadomiłem rodziców o początkach operacji. Gdy strumień wody bulgotał hałaśliwie w umywalce, ja patrzyłem na to z bezpiecznej odległości. Po czterech czy pięciu minutach zakręcałem gwałtownie kran, który ogłaszał swoje zamknięcie ciosem taranu, od którego trzęsła się ściana. Odczekiwałem chwilę, w czasie której czesałem się. Następnie upuszczałem na płytki podłogi małą blaszaną miednicę i znowu otwierałem kran - ale teraz powoli. Gwizdał, miauczał i podjął przerywane huczenie. Pozwalałem wodzie płynąć przez dobrą chwilę - tak długo, żebym zdążył przeczytać stronę z "Pieds nickelés". W tej samej chwili, gdy Croquignol podstawiwszy nogę policjantowi, uciekał tuż przed napisem "Ciąg dalszy nastąpi", zamykałem go gwałtownie. Mój sukces był całkowity, bo otrzymywałem wtedy podwójny huk, który wstrząsał rurami. Jeszcze uderzenie w blachę miednicy i kończyłem w odpowiednim terminie wygodne mycie, nie dotknąwszy ani kropli wody. (str. 54) M. Pagnol Chwała mojego ojca tł. Paweł Prokop, Wydawnictwo Esprit, Kraków, 2010 Tytuł oryginalny: Souvenirs d'enfance, tom pierwszy: La Gloire de mon père Ekranizacja: La Gloire de mon père 1990, reż. Katrine Larsen, jako mały Marcel wystąpił Benoît Martin, jako Marcel w wielu 11 lat Julien Ciamaca, natomiast młodszego brata Marcela Paula zagrał Victorien Delamare: ![]() ![]() ![]() ![]() |