 Powieść Christiana Signola to kronika walki z chorobą, ale też hymn na cześć życia, takiego wiejskiego - przepełnionego pracą, ale też upajającymi zapachami, wspaniałymi krajobrazami i magią wspólnych wypadów na ryby i raki. Jest to książka, która wzrusza i napełnia nadzieją. Autor zadbał o to, żeby jego dzieło było zarazem poetyckie, jaki i wiarogodne. Historia małego Sébastiena jest jak najbardziej godna polecenia. wiek bohaterów: Sébastien - 10 lat wybrany fragment: Czuł się miażdżony przez górę śniegu. To dziwne, myślał, chyba można to porównać z tym, co muszą odczuwać ludzie, których porywa lawina. Ale ta myśl nie oddawała jego rzeczywistego strachu. Ten strach lokował się poza wszystkim, co potrafił sobie wyobrazić. I samotność, jaką wywoływał, była nieznośna. To dlatego chciał jechać do dwóch jedynych na świecie istot, które uważał za zdolne do pokonania tego lodowego muru, oddzielającego go od żyjących. A jednocześnie ten strach wywoływał bunt przeciw niesprawiedliwości, jaka go spotykała. Dlaczego dotknął go taki cios, podczas gdy tyle innych dzieci nigdy nie chorowało? - Dlaczego ja? - usłyszał siebie zadającego to pytanie. - Co złego zrobiłem? (str. 14, pisownia oryginalna) C. Signol Zimowa róża tł. Andrzej Sobol-Jurczykowski, Świat Książki, Warszawa, 2007 |