Muzyka > Zagraniczne chóry >
solista
Aksel Rykkvin
Aksel Rykkvin urodził się 11 kwietnia 2003 roku w Norwegii. Rozpoczął swoją karierę w Chórze Katedralnym w Oslo (Oslo Domkirkes Guttekor), do którego dołączył w wieku 5 lat. Jego pierwszą nauczycielką śpiewu była Helene Haarr. W wieku 10 lat dołączył do Chóru Dziecięcego Norweskiej Opery do którego należy ok. 70 młodych śpiewaków obu płci. Jako członek chóru otrzymywał cotygodniowe lekcje śpiewania i występów scenicznych, uczęszczał również na zajęcia do szkoły muzycznej Barratt Due musikkinstitutt, w której jego nauczycielką śpiewu była Marianne Lewis.
Aksel już w bardzo wczesnym wieku postanowił sobie, że zostanie Justinem Bieberem muzyki klasycznej. W wieku 11 lat zadebiutował na deskach opery w La bohème. Już kilka miesięcy później w listopadzie 2014 został uhonorowany nagrodą Norwegian Music Competion for Youth 2014. W ciągu kolejnych kilku lat wystąpił w co najmniej ośmiu przedstawieniach, dziesiątki razy gościł też w audycjach radiowych i telewizyjnych. Wiele jego występów nagrano i udostępniono na YouTube w 4K.
Wydanie pierwszej płyty Aksela nakładem Signum Records było wsparte kampanią croundfundingową. Zbiórka pieniędzy miała miejsce na Kickstarterze od 30 października do 15 grudnia 2015 r. 186 osób dołożyło do projektu 260 tys koron norweskich (to jest ponad 100 tys złotych). Płyta zawiera głównie barokowe arie Jana Sebastiana Bacha, Georga Friedricha Händela i Wolfganga Amadeusza Mozarta. Utwory skomplikowane, często pisane z myślą o wykonywaniu przez kobiece soprany. Debiutancki album nagrywany był w studiu w Londynie, nagrania zajęły tydzień. Technologia nagrania umożliwiła wydanie wersji HiRes, która zachwyca wysoką jakością dźwięku i pozwala w pełni docenić genialne przygotowanie młodego śpiewaka. Głos Aksela brzmi czysto i donośnie. Wzbogaca go też świetny akompaniament brytyjskiej Orchestra of the Age of Enlightenment pod dyrekcją Nigela Shorta.
Druga płyta Aksela została wydana na początku marca 2018 roku, czyli już po zmianie głosu jesienią 2017 roku, przy czym zawiera materiał nagrany kilka miesięcy wcześniej. Jest to płyta w dużej mierze instrumentalna. Aksel śpiewa mniej ekspresyjnie, ale też jego wykonania są dojrzalsze, bardziej refleksyjne. Płyta również dostępna w HiRes oraz w streamingu:
Daniel Norman

Daniel był jednym z dzieci urodzonych w tych latach. Prawdopodobnie uczęszczał do szkoły przykatedralnej, funkcjonującej początkowo od średniowiecza, a która po wojennych zniszczeniach została reaktywowana w 1942 r. Jest to szkoła koedukacyjna, ale głównie dla chłopców, którzy zasilali katedralny chór. Za śpiewanie mogli otrzymać darmową naukę. Zgodnie z wiekową tradycją w skład chóru wchodziło około osiemnastu chórzystów przed mutacją, dziewięciu lay vicars oraz trzech choral scholars - opłacanych profesjonalnych śpiewaków rekrutowanych spośród młodych chórzystów.
Daniel zaśpiewał na 4 albumach winylowych Lichfield Cathedral Choir nagrywanych w latach 1981 - 1985, m. in.:
Evensong for the Feast of Saint Chad (1982)
The King and the Kingdom (1985)
Na dwóch albumach wystąpił jako główny solista:
![]() Lichfield Cathedral Choir - Hear my prayer, został nagrany 2, 3 i 4 maja 1983 r. w Katedrze w Lichfield. Zawiera dwa utwory Mandelssohna śpiewane przez Daniela solo, Masse Basse Gabriela Fauré, piękną interpretację psalmu 6 autorstwa Williama Byrda, a także 4 utwory Thomasa Weelkesa - organisty i kierownika chóru w szesnastowiecznym Chichester, autora wielu madrygałów pisanych specjalnie dla chóru chłopięcego. | ![]() Daniel Norman with Lichfield Cathedral Choir - Bist du bei mir, został nagrany 3 i 4 listopada 1983 roku w Katedrze w Lichfield. Zawiera cudowny duet z oratiorium Haendla, 3 arie i kantaty Jana Sebastiana Bacha, 2 solowe utwory H.K. Andrewsa, który był XX-wiecznym organistą New College Choir Oxford oraz Psalm 100 Grahama Gartona, Pie Jesu Maurice Duruflé i Six Bible Songs Charlesa Villiersa Stanforda. |
Harmen Huigens
![]() Gorcum zwane też Gorinchem to niewielkie, liczące 36 tysięcy mieszkańców, miasto w południowej Holandii. Idea założenia w nim chóru chłopięcego zawiązała się w 1988 roku. Po początkowych próbach i nauce emisji głosu ustalono pierwszy skład zespołu. Dyrektorem chóru, dyrygentem i jednym z jego założycieli był Jeroen Bal, organistą został Nico D. Blom, z kolei pracę chóru poprzez fotografię, kwartalnik "Koorant" oraz strony internetowe dokumentował Koos van Beeck. Wg. boysoloist.com Harmen Huigens dołaczył do chóru w 1993 r., czyli w wieku 6 lat. Jesienią 1998 roku, kiedy Harmen kończył 11 lat Stadsknapenkoor Gorcum odbył pierwszą zagraniczną podróż do Wielkiej Brytanii. Pamiętnym wydarzeniem był występ podczas wieczornego nabożeństwa w Katedrze Kościoła Chrystusowego w Dublinie, siedzibie Chist Church Cathedral Choir, miejscu bardzo ważnym dla całej tradycji anglikańskiej muzyki kościelnej. Harmen podczas występu zaśpiewał solo "Hear my prayer" Mendelssohna. W październiku 2000 r. wydano solowy album chłopca zatytułowany "Where ever you walk". Poszczególne utwory na płycie pochodzą z kilku okresów i zostały nagrane w różnych miejscach. Najwcześniejsze zarejestrowano w czerwcu i lipcu 1999 roku, ostatnie w marcu i kwietniu 2000 roku. Utwór nr 5 i 13 to nagrania "na żywo" ![]() Harmen Huigens - Where ever you walk 2 FloBt mein Heiland - Bach from: Weihnachtsoratorium 3 Blute nu - Bach From: Mattheus Passion 4 How beautiful are the feet - Handel From: The Messiah 5 Hear my prayer - F. Mendelssohn Live, see: CD Joint Concert 6 Turn Thy face 7 Bist du bei mir 8 O holy night 9 Tell me lovely shepherd 10 Danny Boy 11 My waya 12 Dominus Deus 13 Laudate Dominum Płyta Harmena została udostępniona w postaci plików mp3 do nieodpłatnego osobistego użytku na stronie Stadsknapenkoor Gorcum: 3 muziek | music - Stadsknapenkoor Gorcum zdjęcia pochodzą ze strony facebook.com chóru 9) Harmen Huigens 10) Daniel Norman 11) Aksel Rykkvin |
Andrew Swait
![]() Andrew Swait oprócz śpiewu pobierał także naukę gry na fortepianie i wiolonczeli, był fanem śpiewaków takich jak Emma Kirkby, Mark Padmore i Andreas Scholl - interesował się ich karierą i chodził na koncerty. Do jego pozamuzycznych zainteresowań należała nauka języka chińskiego (zaczął się go uczyć wieku 6 lat) i składanie modeli samolotów bojowych z czasów II wojny światowej. Poza tym chłopiec rzadko oglądał telewizję i nie znosił muzyki pop.
Pierwszą płytą Tewkesbury Abbey Schola Cantorum na której możemy usłyszeć Andrew Swaita jest CD "Light of the World" wydana w 1995 roku. Młody wokalista, mimo że podczas nagrań miał ukończone ledwie 10 lat, zaśpiewał w aż trzynastu utworach: W 2006 roku Andrew wziął udział w nagraniu jednego utworu na płytę znanego zespołu wokalnego King's Singers zatytułowanego "Even Such is Time", co przyśpieszyło jego karierępoprzez skoncentrowanie uwagi mediów. W listopadzie tego samego roku Andrew wziął też udział w konkursie BBC na Chórzystę Roku, w ramach którego spośród tysięcy uczestników wybierana została grupa 8 finalistów, w tym jeden zwycięzca. W edycji z 2006 roku tryumfował inny niezwykle utalentowany chłopiec - William Dutton, który był o rok młodszy od Andrew Swaita, ale Swait również zakwalifikował się do grupy finalistów. Zarówno Andrew jak i William zostali dostrzeżeni przez producenta popularnej grupy muzycznej The Choirboys z udziałem CJ Portera-Thawa, Patricka Aspbury'ego (który tragicznie odszedł w zeszłym roku) i Bena Inmana. Dotychczasowi soliści nie byli w stanie kontynuować kariery z powodu mutacji głosu. Do nagrania nowej płyty grupy oprócz Andrew Swaita i Williama Duttona został też wybrany jego kolega z chóru - Ben Goss.
Album "The Carols Album" ukazał się w grudniu 2007 roku i mimo, że nie pobił popularnością wcześniejszych albumów zespołu, to słucha się go za zapartym tchem. Zaśpiewało na nim trzech prawdopodobnie najlepszych chłopięcych solistów pierwszej dekady XXI wieku. Album został wyprodukowany przez Iana Tilleya, a aranżacje przygotował Martin Neary, były chórmistrz, dyrektor muzyczny i organista Westminster Abbey. Płyta została wydana w grudniu 2007 r.:
W 2007 roku Andrew przygotowywał się do występu podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Pekinie, które miały się odbyć w 2008 roku. Z tego powodu nagrano z nim krótki wywiad:
W 2008 roku ukazały się jeszcze dwa albumy z udziałem Andrew Swait, z czego jeden - "Songs of Innocence" - to album solo. W połowie utworów młody solista śpiewa w duecie z kontratenorem Jamesem Bowmanem, co brzmi niezwykle intrygująco, bo Andrew dorównuje mu, a może nawet przewyższa go umiejętnościami:
3) Paul Phoenix 4) Terry Wey 5) Andrew Wicks 7) Simon Hall 8) Andrew Swait 10) Daniel Norman 11) Aksel Rykkvin |
Simon Hall
![]() Simon Hall urodził się w październiku 1987 roku w Wielkiej Brytanii. Jego mama była muzykiem - grała na skrzypcach i altówce. Ojciec Simona też lubił muzykować m.in. samodzielnie nauczył się gry na gitarze. Chłopiec od najmłodszych lat lubił śpiewać, a jego pierwszym muzycznym doświadczeniem było rozpoczęcie nauki gry na skrzypcach, pod czujnym okiem rodziców, w wieku zaledwie 5 lat. W 1992 roku, kiedy miał 6 lat, Simon dołączył do chóru Cambridgeshire Boys' Choir prowadzonego przez Nicholasa Bergströma-Allena związanego wcześniej ze Szwedzkim Chórem Katedralnym (Stockholm Gosskör). Simon pod okiem Nicholasa Bergströma spędził 6 lat, aż do momentu w którym zdecydował, że w celu nagrania solowego CD potrzebuje trochę odpoczynku od regularnego śpiewania w chórze. Mniej więcej w wieku 7 lat zaczął też fascynować się wiolonczelą. Źródłem tej miłości był jego udział w koncertach National Children's Orchestra (NCO) - charytatywnej fundacji, której celem jest wsparcie i stworzenie okazji do występów dla młodych muzyków. W ramach prób i występów w National Children's Orchestra, podczas kilkutygodniowego kursu, Simon uczył się gry na wiolonczeli, a następnie wyprosił u rodziców, żeby mu kupili ten instrument. Początkowo dostał starą używana wiolonczelę, ale wkrótce, po udowodnieniu że to nie był tylko słomiany zapał, rodzice kupili mu wiolonczelę zrobioną na zamówienie. ![]() Powstała płyta z 17 utworami zatytułowana "Where The White Moon Daisies Wave". Simon postanowił na nowo odkryć przed słuchaczami niemal zapomniany repertuar - wiktoriańskie sentymentalne pieśni i ballady sprzed co najmniej 100 lat. Znalazły się w nim utwory na podstawie baśni Jana Christiana Andersena, dydaktyczne i humorystyczne piosenki dla dzieci, piękna irlandzka ballada oraz kilka utworów o przygodach na zdradliwym morzu. Na płycie nie brakuje też utworów o nieszczęśliwej miłości i ubogich sierotach szukających wybawcy na krużgankach kościołów i cmentarzach. Płytę zaopatrzono w książeczkę z tekstami wszystkich piosenek, co jest niezwykle przydatne, bo często są śpiewane w starej trudno zrozumiałej angielszczyźnie. Płytę "Where The White Moon Daisies Wave" można obecnie zakupić bezpośrednio ze strony firmy produkcyjnej Tadpole Music za 12 i pół funta, na tej samej stronie można też posłuchać fragmentów 2 utworów: 3) Paul Phoenix 4) Terry Wey 5) Andrew Wicks 7) Simon Hall 8) Andrew Swait 10) Daniel Norman 11) Aksel Rykkvin |
James Rainbird
![]() W styczniu 1986 roku James Rainbird wziął udział w przygotowaniach do pierwszej scenicznej adaptacji filmu "Bałwanek" Dianne Jackson z 1982 r. na potrzeby teatru w Manchesterze. Dyrygentem przedstawienia był Howard Blake, a James zaśpiewał piosenkę "Walking in the Air". To wystąpienie zapoczątkowało współpracę młodego solisty ze światem opery, a także filmu.
![]() W 1987 roku miały miejsce premiery dwóch filmów do których powstała ścieżka dźwiękowa z udziałem Jamesa Rainbirda. 19 listopada "Magiczny sklep z zabawkami" do której James zaśpiewał "
Jonathan's Song", a 25 grudnia "Imperium Słońca" z utworem "Suo Gan". W tym samym roku wytwórnia Priory Records specjalizująca się w muzyce kościelnej wydała na kasecie magnetofonowej solowy album chłopca zatytułowany "Music For a While". Zawiera ona bardzo zróżnicowany materiał m.in. piosenkę ze zbioru Friday Afternoons Benjamina Brittena, "Four Songs of the Sea" Rogera Quiltera a także pięć fragmentów Oratorium na Boże Narodzenie Jana Sebastiana Bacha. w 2004 roku została ona zremasterowana i wydana ponownie na CD, można jej obecnie posłuchać na Spotify:
3) Paul Phoenix 4) Terry Wey 5) Andrew Wicks 6) James Rainbird 7) Simon Hall 8) Andrew Swait 10) Daniel Norman 11) Aksel Rykkvin |
Andrew Wicks
![]() Andrew Wicks urodził się w 1963 roku. Chłopiec dołączył do Chóru Katedry w Chichester (Chichester Cathedral Choir) w wieku 8 lat pod dyrekcją Johna Bircha. John Birch był organistą katedry w Chichester oraz dyrektorem chóru od 1958 roku. Był on jednym z inicjatorów wznowienia w 1960 roku Festwalu Trzech Chórów (chóry katedr w Chichester, Winchester oraz Salisbury ). Współpracował też z kompozytorem Leonardem Bernsteinem.
Andrew oprócz śpiewu do codziennych nabożeństw występował wraz z BBC Academy i Academy of Saint Martin-in-the-Fields. Szczególną uwagę publiczności i mediów zwróciły dwa solowe występy chłopca w serii tzw. Lunchtime Concerts, w których chłopcu towarzyszył John Birch na pianinie i organach. W 1975 roku w wieku 12 lat Andrew Wicks został czołowym chórzystą chóru i wraz z nim nagrał swoją pierwszą chóralną płytę "In Quires and Places... No. 17", na której zaśpiewał solo w trzech utworach. Drugą chóralną płytą chłopca jest "Christmas in Chichester" z 1976 r., która stanowi rejestrację koncertu na żywo. Pierwszym z kolei solowym albumem chłopca jest "In Choir and Concert at Chichester Cathedral", na której wydawca zawarł 6 utworów ze wspomnianych wcześniej Lunchtime Concerts.
W 1977 Anderw Wicks przeniósł się do Eastbourne College i w tym samym roku wraz z Johnem Birchem na fortepianie i Lee Stevensonem na klarnecie nagrał kameralny solowy album, który został zarejestrowany w Pokoju Organowym opery w Glyndebourne. Chłopiec śpiewa na nim swobodnie po angielsku, niemiecku i włosku. Płyta zebrała bardzo pozytywne recenzje w ówczesnej prasie muzycznej.
Po kilkudziesięciu latach od wydania tych płyt w 2003 roku wytwórnia Griffin Records postanowiła przypomnieć dziedzictwo najświetniejszych chłopięcych sopranów w historii muzyki w postaci albumu "Once Were Angels". Na czele z Andrew Wicksem nalazły się na nim utwory w wykonaniu kilkunastu solistów wybrane przez wielkich orędowników brytyjskiej tradycji chórów chłopięcych Harry'ego Mudda i Stephena R. Beeta. Poniżej dostępne zestawienie wszystkich dostepnych utworów Wicksa na playliście w Spotify:
3) Paul Phoenix 4) Terry Wey 5) Andrew Wicks 7) Simon Hall 8) Andrew Swait 10) Daniel Norman 11) Aksel Rykkvin |
Terry Wey
![]() ![]() Punktem zwrotnym w karierze młodziutkiego śpiewaka było obejrzenie filmu dokumentalnego o Wiedeńskim Chórze Chłopięcym (Wiener Sängerknaben). Dziewięcioletni wówczas Terry przekonał rodziców żeby pozwolili mu wziąć udział w przesłuchaniach i następnie wraz z mamą i młodszym bratem Lorinem przeprowadzili się do Wiednia. Od 1995 do 1998 roku chłopiec był członkiem Chóru Schuberta, jednego z czterech chórów koncertowych słynnego zespołu, wraz z którym wystąpił na ponad 300 koncertach. Wkrótce został czołowym solistą, śpiewając we wszystkich czterech chórach na całym świecie. Terry Wey wystąpił w jednym z segmentów filmu "L'Or des Anges" Philippe Reypensa:
Terry Wey jako chłopięcy sopran wziął udział w nagraniu zaledwie 4 płyt, z czego dwie pierwsze to płyty solowe:
Born to Sing (1997)
O Holy Night (1998)
Gustav Mahler: Das klagende Lied (1998)
500 Jahre Wiener Sängerknaben (1998) Obecnie Terry Wey to jeden z najznakomitszych kontratenorów na świecie. 3) Paul Phoenix 4) Terry Wey 5) Andrew Wicks 7) Simon Hall 8) Andrew Swait 10) Daniel Norman 11) Aksel Rykkvin |
Paul Phoenix
![]() W dokumencie "Paul's Children", który został wyemitowany przez BBC 17 grudnia 1978 roku można poznać bliżej życie młodych chórzystów w Szkole Katedry św. Pawła w Londynie. Jej późniejszym wychowankiem był też m.in. Anthony Way. Poniżej fragment filmu zawierający występ dla królowej, wyraźnie zaskoczonej pięknym głosem Paula Phoenixa, fragmenty szkolenia oraz wypowiedzi chłopca, narratorem filmu jest sam dyrygent Barry Rose:
Znaczącym osiągnięciem Paula było nagranie tytułowego utworu do siedmio-odcinkowego mini-serialu "Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg" z 1979 roku. Utworu teego , początkowo wydanego jako singiel, dziś można posłuchać na płycie "Jubilate! Golden Favorites From St. Paul's Cathedral" na której oprócz Paula zgromadzono też inne utwory śpiewane przez solistów zespołu - Jeremy'ego Carpentera, który w 1979 roku wystąpił w znanym telewizyjnym programie wykonując piosenkę "My Way" oraz Marka Higginsa wykonawcę upbeatowej wersji "O For The Wings Of a Dove". Z tych licznych projektów radiowo-telewizyjnych młodych chórzystów Katedry narodził się pomysł płyty Jubilate!, która tuż po premierze na początku 1980 roku zdobyła listy przebojów, była też wielokrotnie wznawiana. Poniżej można posłuchać wszystkich utworów ze wspomnianego albumu:
3) Paul Phoenix 4) Terry Wey 5) Andrew Wicks 7) Simon Hall 8) Andrew Swait 10) Daniel Norman 11) Aksel Rykkvin |
Anthony Way
![]() Anthony Way urodził się 14 grudnia 1982 roku w Londynie w Wielkiej Brytanii. Wychowywał się w
![]() Punktem zwrotnym w karierze młodego śpiewaka było zaangażowanie go w wieku 12 lat przez BBC w mini-serialu "Chór", na podstawie powieści Joanny Trollope, wyprodukowanym w 1995 roku. Jego rola jako Henry Ashworth w serialu była niewielka (głównie wokalna), ale została dostrzeżona z powodu anielsko pięknego głosu Anthony'ego. W ścieżce dźwiękowej wydanej na CD wraz Chórem Katedry w Gloucester (Gloucester Cathedral Choir) oraz Chórem King's College (Choir of King's College, Cambridge) Anthony zaśpiewał solo w aż 6 utworach. Jeszcze tego samego roku wydano "The Choirboy" - zawierającą 17 utworów pierwszą solową płytę Anthonego.
Fragment serialu "Chór" z Anthonym Way:
Płyta "The Choirboy" sprzedała się w ponad pół milionie egzemplarzy, a Anthony w międzyczasie wystąpił na dziesiątkach koncertów, między innymi dla rodziny królewskiej.
Płyta "The Choirboy" nie była jedynym osiągnięciem Anthony'ego. W listopadzie 1997 roku ukazała się druga solowa płyta solisty zatytułowana "The Choirboy's Christmas", na której zarejestrowano jego występ na żywo. Z kolei na płycie "Passiontide at St. Paul's" z 1997 r. Anthony zaśpiewał w jednym utworze (na tej samej płycie oprócz Anthony'ego można też usłyszeć nową wschodzącą gwiazdę - Connora Burrowesa). Młody chórzysta zagrał też epizod w filmie "Tom's Midnight Garden" z 1997 roku.
![]() 3) Paul Phoenix 4) Terry Wey 5) Andrew Wicks 7) Simon Hall 8) Andrew Swait 10) Daniel Norman 11) Aksel Rykkvin |
1-10 of 10